Interview met Loet Berkelmans
eigenaar â??Flekszorgâ??
Door Aag van der Zanden.
Â
Het is 16 november 2009, Loet is bij mij thuis. Ik had gevraagd haar te mogen interviewen - meestal wil ze dat liever niet, maar ze heeft een uitzondering gemaakt. Ik was bij een intercollegiale middag van flekszorg en op de weg terug naar huis was ik nog verwonderd over de ontzettende gedrevenheid van Loet.
Alsof je leven ervan af hangt zal flekszorg gaan â??bloeienâ?? zeg ik tegen haar.
In de lekkere relaxstoelen, bij een kopje thee begint ze te vertellen dat haar gedrevenheid toch vooral een karaktereigenschap is, en zegt ze erachteraan: â??Ik wil altijd gelijk hebbenâ??.
â??Ik heb altijd in de zorg gezeten. Ik heb een verpleegkundige opleiding gedaan en was hoogzwanger toen ik examen deed. Omdat ik kleine kinderen had heb ik veel invalwerk gedaan in de wijkverpleging en in de kraamzorg. In het verpleeghuis waar ik uiteindelijk terecht kwam, heb ik het â??echteâ?? werken geleerd. Ik heb vooral veel respect gekregen voor de ziekenverzorgsters die daar werkten. Het zware fysieke werk dat ze deden en de positie die ze hadden klopte niet naar mijn gevoel. Hier kwam ik in aanraking met onmacht. Aan beide kanten: ik herinner me een man op de afdeling, die zo onrustig was dat hij in de â??onrustbandâ?? werd geïnstalleerd, ik had echt met hem te doen, hij riep â??help me tochâ??, en maakte van die op en neer gaande bewegingen. Duidelijk een normale behoefte aan intimiteit. â??Hier kan toch anders mee om gegaan worden!â??, dacht ik.
â??Op een gegeven moment ben ik naar Drenthe verhuisd en op zoek om weer iets te betekenen kwam ik in aanraking met een particuliere thuiszorgorganisatie, de zorgzaak. Met de initiatiefneemster bleek ik al snel op dezelfde golflengte te zitten, qua visie op de zorg. Zij werkte met allemaal zelfstandig ondernemers. Dat sprak mij erg aan. Ik vind namelijk dat zelfstandig ondernemerschap het beste uit mensen haalt; als je in loondienst werkt heb je altijd met macht en gezagsverhoudingen te maken. Wat ons beide erg inspireerde was het bedenken van nieuwe producten in de zorg. Waar is vraag naar, wat is er nodig en wat kunnen wij doen om dat gedaan te krijgen. Op een gegeven moment begonnen onze visies echter wat uiteen te lopen en werd er onder â??drukâ?? personeel in loondienst genomen. Ik verhuisde naar het westen van het land, en op vakantie in Thailand in 2004 was ik weer bezig met de vraag: â??Waar ben ik goed in?, waar is markt voor? En wat wil ik nog met mijn leven?â??. Toen dacht ik terug aan die situatie met die man in het verpleeghuis en sâ??nachts kreeg ik de inval: â??als seks zorg isâ??. En van daaruit heb ik het besluit genomen om te onderzoeken of flekszorg bestaansmogelijkheden heeft.
Mijn ideaal is naar tevredenheid van de klant sekszorg verlenen.
Ik ben in januari 2005 begonnen en in april 2005 is flekszorg opgericht. Het is nu een bedrijf dat steeds meer body krijgt met 700 cliënten en zoâ??n 35 flekswerkers. Ik vind dat het een waardige plaats verdient in de zorg. Het zou een erkende zorgorganisatie moeten worden.
Ik heb een rapport geschreven over â??als seks zorg isâ??. Sekszorg versus prostitutie en hulpverlening, sekszorg in relatie tot de WMO en de bijzondere bijstand en de AWBZ en de criteria voor seksorganisaties. Dit rapport heb ik aan CIZ / CVZ, Belastingdienst en ministerie VWS gestuurd. Het is afwachten wat de reacties zullen zijn.
De gedrevenheid druipt ervan af. Zoâ??n kracht van innerlijke overtuiging zou toch gehoor moeten vinden in de wereld?