Interview met Marleen van den Hout,
eigenaar van Danstaal in Zwolle.
Door Aag van der Zanden.
Ik heb een afspraak met Marleen op 12 oktober in haar huis in Zwolle.
Ik wilde Marleen interviewen omdat ik haar bewonder in haar werken met wat er aan de orde is. Ik heb haar voor het eerst meegemaakt in een dansworkshop die ze gaf, waarin ze ons vanuit een voelen wat er speelde gewoon maar meenam in een bewegen vanuit jezelf, zonder muziek. Dat vond ik lef hebben.
Met een kopje koffie in een lekkere stoel gaan we beginnen. ??Hoe ben je tot Danstaal gekomen??
Marleen vertelt dat ze eerst sociale geografie heeft gestudeerd. ??Toen ik afgestudeerd was ben ik met m??n vriend naar Hongkong gegaan. Daar heb ik organisatieadvieswerk gedaan in een Zwitsers bedrijf. Ik had niet het gevoel dat ik daarin mezelf kon zijn. Het voelde als een soort van toneelspel. Ik miste daarin de waarachtigheid. Terug in Nederland heb ik een tijd gefreewheeld. Maar ik had toch ook moeite met niet werken, met niets betekenen in de maatschappij. Ik ben ballet-lessen gaan volgen, omdat ik altijd al iets met dans wilde en dat was er tot nu toe bij ingeschoten. Het dansen vond ik leuk, maar of ballet nu de weg was?!"
"Toen heb ik een rigoureuze beslissing genomen. Na 1 jaar dansacademie, ben ik op mijn 29e jaar naar de school voor nieuwe dansontwikkeling in Amsterdam gegaan, omdat ik mijn leven wilde dansen. Voor de auditie heb ik vanuit het niets een voorstelling gegeven. Toen ik in eerste instantie geen plek kreeg, heb ik een lange brief geschreven, met mijn motivatie. En uiteindelijk heb ik toch een plekje gekregen, omdat er iemand afviel. Een leuke en bijzondere tijd, die opleiding tussen jonge meiden. Door die opleiding ben ik tot ??bloei?? gekomen. Mijn motto, ruimte geven en trouw zijn, is me in die tijd goed van pas gekomen".
??Je bent natuurlijk nog geen danseres als je bent afgestudeerd. Toen mijn oudste dochter een jaar was ben ik begonnen met lesgeven. Eerst aan een klein groepje op zaterdag, later ook op andere dagen. En Danstaal is samen op gegroeid met mijn eigen gezin, dat ging gestaag door. De fase van de wilskracht was voorbij. Ik ben meer spiritueel en meer aards geworden. Het spirituele zit ??em in de overgave, in het er voor gaan. Het aardse in het meer in de realiteit zijn, het accepteren zoals het komt, en de omstandigheden voor je laten werken?
Wat heeft je nou al die tijd gedreven?
??Mijn drijfveer was het anderen gunnen van dezelfde vrijheid die ik heb ondervonden, wanneer je bij je autonomie, en bij je potentie komt. De commercialisering en materialisering van de wereld moet worden omgebogen, en ik wil meewerken aan het vormen van een waarachtiger wereld, waarin mensen meer naar hun werkelijke waarden leven?.
Ik dacht dat het mij vooral om de vrijheid ging, maar het is veel meer dan dat. Het gaat om het waarachtige in de wereld, als de expressie van het werkelijke leven.