Interview met Wim ten Hove
Voorzitter rekenkamer Coevorden
en oud-directeur Honeywell
door Aag van der Zanden
Ik ontmoette Wim ten Hove bij een poëzie middag. Tijdens zijn optreden werd ik geraakt door zijn intensiteit en zijn diepte. Dat had te maken met de combinatie van schilderijen en de gedichten die hij daarbij gezocht had. Het voelde als een soort ??verband?? met een diepte en met iets wat ik niet direct snapte, maar wat wel mijn interesse wekte??.
We hebben op 25 februari een afspraak om 11.00 uur bij mij thuis. ??Dat vind ik wel grappig, dat je dat eruit hebt gehaald??, vertelt hij. Toen ze me vroegen voor die middag ben ik me in de gedichten gaan verdiepen, want daar was ik nog nooit in mijn leven mee bezig geweest, terwijl mijn broer ook dichter is. Ik heb heel veel gedichten verzameld. Ik koos voor dichters die ook beeldende kunst maken. Dat kwam door interesse en toeval??.
??Mijn zoon was aan het verhuizen en hij vroeg mij een schilderij op te hangen. Vond ik een beetje vreemd, gewoon gat in de muur, boren, spijker en klaar, Dat bleek een schilderij te zijn van Hans Verhagen. De naam zei me niet veel maar kort daarna hoorde ik op de radio dat hij de P.C. Hooftprijs had gewonnen, wat een toeval. Dat maakte dat schilderij ineens bijzonder.
Mijn dochter was in het Kröller-Muller museum geweest en had een schilderij ??de storm?? gezien gemaakt door een schilder van ??De Stijl?. Het toeval wilde dat ik van dat schilderij een ansichtkaart had gekocht omdat ik het zo mooi vond. Dat schilderij heb ik voor haar nageschilderd op een heel groot doek. De oprichter van De Stijl was Theo van Doesburg, een schilder die ook dichtte. Het werk wat ik voorlas ??de Trom?? van Theo van Doesburg (Mondriaan-stijl) was geschreven als een abstract schilderij, lettergrootte verschilde, schuin omlaag geschreven, niet netjes onder elkaar, daar zat zoveel bezieling in??.
??Mijn interesse ligt bij de beeldende kunst, na mijn pensionering ben ik gaan schilderen. Vroeger, op de middelbare school hield ik wel veel van opstellen maken en tekenen kon ik ook goed, maar daar heb ik verder niets mee gedaan??.
??Hoe is dat dan in je werkzame leven tot uitdrukking gekomen??? ??Ik ben op bepaalde terreinen wel creatief maar ik ben zeker geen creatieveling. Bij Honeywell waren perfectie en innovatie belangrijke waarden, en we hadden veel rationele maar ook creatieve mensen. Die creatieve mensen hadden vaak een soort chaos om zich heen. Daar ontstonden wel spanningen tussen mensen die wilde veranderen en anderen ging het te hard, we hebben het toch altijd zo gedaan??.
??Wat mij typeert en wat ik altijd in het oog heb gehouden, is dat ik voor een mengvorm ga. Niet in extremen denken, ik hou van compromissen en van nuances. Ik wil de dingen die er spelen snappen, doorgronden, dus stel ik veel vragen. Vaak hebben er mensen aan mijn bureau gestaan die ik dan weer terugstuurde, omdat ze iets niet grondig hadden doordacht, of zich voor het karretje van anderen hadden laten spannen. Ik zal het snappen, is wat mij dreef ??.
Sinds 2006 stuur ik de rekenkamer van de gemeente Coevorden aan. Die is in het leven geroepen om efficiënt, effectief en rechtmatig handelen te bevorderen. Begrijpen hoe het werkt en zaken niet uit de klauwen laten lopen. Het motiveert me om openbaar bestuur en democratie beter te laten werken.
Begrijpen en het snappen en het toeval spelen telkens weer door het verhaal heen. Toeval als iets wat voor hem uitloopt. Maar het toch ook iets is wat je toe-valt, naar je toekomt om wat jij uitzend? Daar zit toch vaak een ??verband?? in?
Bij het uitwerken realiseer ik me ineens dat ik bij de voordracht van Wim een diepte voelde en een verband wat ik wilde ??begrijpen??. Wim wil in zijn leven het ook graag snappen / begrijpen. Is dat nu iets anders, of zijn het alleen maar verschillende lagen?